با توجه به تنوعی که “ظروف لوکس” دارند، انتخاب از میان آنان کمی سخت است و پیچیده تر از آن تشخیص تفاوت ها در جنس و برند ظروف میباشد.
از آنجائیکه “ظروف کریستال” از قیمت بالایی برخوردارند نیاز هست تا در زمان تهیه از اصل بودن آن اطمینان حاصل کنیم.
روشهای زیر کمی به حل مسئله کمک خواهد کرد:
- ” لیوان کریستال” را مقابل منبع نور نگه دارید. اگر اثر منشوری رنگین کمان ایجاد کند، می وانید بگویید که “لیوان کریستال” است.
- به “ظرف کریستال”با یک وسیله خودکار مانند ضربه بزنید، اگر یک حلقه موسیقی با کمی پژواک بشنوید، کریستال است. به یاد داشته باشید که هرچه محتوای سرب بیشتر باشد، تن صدا بلندتر است.
- وزن “ظرف کریستال” به دلیل محتوای سرب از وزن استاندارد بالاتر است.
- انگشت خود را خیس کرده و به آرامی آن را دور لبه لیوان بکشید. اگر صدای خوبی تولید کند، به احتمال زیاد “لیوان کریستال” است.
- نور ماورا بنفش ( در صورت در دسترس بودن) را روی شیشه بتابانید. اگر رنگ بنفش مایل به آبی مشاهده کردید،کریستال است. اگر رنگ سبز مات را مشاهده کردید، آن شیشه و بلور است.
- اکثر بلورها و شیشه ها، برش های تیز دارند، در حالی که کریستالها گرد و صیقلی بوده و به صورت دقیق برش داده میشوند.
- کریستالهایی که بیش از 35 درصد سرب دارند، برق میزنند.
- شیشه معمولاً لبه ضخیمتری نسبت به کریستال دارد، زیرا برای دوام بیشتر لازم است ضخیمتر باشد. از طرف دیگر، “کریستال” این قابلیت را دارد که با حفظ استحکام خود، نازکتر باشد.
در عین حال باید توجه داشت که” ظروف کریستال” به دو روش قالبی و دستی تهیه میشوند.”کریستال” مرغوب قاعدتا باید فاقد حباب هوا و پستی و بلندی باشد و از آنجائیکه گاهی برای تهیه “ظرف کریستال” با دست لازم است درون آن دمیده شود، ممکن است حبابهای ریز هوا درون آن دیده شود. در نتیجه باید انتظار داشته باشیم که “ظروف کریستال” قالبی که از کیفیت خوبی برخوردارند کاملا بدون حباب باشند.
برای تشخیص “کریستال” دست ساز از “کریستال “قالبی باید انتهای آن را نگاه کرد. وجود یک خط سرتاسری نشان دهنده قالبی بودن ظرف کریستال است. از طرفی چون “ظرف کریستال” دست ساز با دست فرم و شکل داده میشود انتظار داریم کمی متفاوت باشد.